күл
11. Қ-орда. , Арал) шешек, қорасан. Балаларға к ү л шығу да тоқталды Қ-орда. , Арал). Оның бетіндегі бұжырлар – к ү л д і ң дағы Қ-орда. , Арал). 2. (Сем. , Ұрж. ; Қ-орда, Қарм. ; Түрікм. , Красн. ) ұсақ мал денесіне бөртіп шығатын жара. Қойға к ү л түсіп, әбігер көбейіп кетті (Сем. , Ұрж. ). К ү л м е н ауырған қой жарасының пәті қайтқанша көпке дейін жайылмай жүреді Қ-орда. , Қарм. ). 3. (Гур. , Маңғ. ; Қост. : Фед. , Семиоз. ) қара мал (жылқы, түйе) денесіне бөртіп шығатын ұсақ жара
2
Қ-орда. , Арал) шақпақтың білтесі, қуы. Мұндай кезде шақпақтың к ү л і н құрғақ ұстамаса болмайды Қ-орда. , Арал)
3
(Алм. : Шел. , Жам. ; Жамб. , Мер. ) гүл, шешек. Август айларында темекінің к ү л і н алып тастаймыз (Алм. , Шел. ). Мал адамның түрі болар, Перзент қызыл к ү л і болар. Бергеніне шүкір қылса, Тәңірім сүйген құлы болар (Жамб. , Мер. )