күләпәрә
(Сем. : Ақс. , Көкп. , Абай; Көкш. : Щуч. , Еңб. ; Қост. , Жанг. ; Орал: Чап. , Жымп. ; Гур. , Есб. ; Монғ. ) тымақ сыртынан киетін, жылы шұғадан тігілген салпаң құлақты астарсыз бас киім, жалбағай. Қыстыгүні боранда тымақтың сыртынан жылқышылар к ү л ә п ә р ә киеді (Қост. , Жанг. ). К ү л әп ә р ә біздің колхоздағы жылқышылардың барлығында да бар деуге болады (Сем. , Көкп. ). Бастарына к ү л ә п ә р ә етіп киген қой жүні қаптарын тастап, белдерін шешіп, қонақтар отқа жақындады (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 411). Қызылмен көмкерілген қиғаш жағалы сар шапанының артқы бойы күнге қуарып ақшулан тартқан, жаба салма сырмалы к ү л ә п ә р ә с і желкесіне түсіп, екі самайынан тер сорғалап, қара түнек болған дөрбет жігіті қан толған көзімен көпті ішіп-жеп қарайды (С. Тәу., Ақыр Жән., 75). Қ. Ысқақтың шығармаларындакүләпара деп те қолданылады. Жейде-дамбалдың үстіне желбегей іле салған брезент сулықтың қаудырлақ к ү л ә п а р а с ы қаңылтырдай қарып келеді екен (Қ. Ысқақ, Күреңсе, 8). қ. далбай, жепен.