күміскі
1. (Гур. , Маңғ. ; Қарақ. ) көмескі, күңгірт. Қағаздағы жазу к ү м і с к і л е н і п өше бастапты, қанша оқысам да ажырата алмадым (Гур. , Маңғ. ). Өзінің бояғы өшіп, к ү м і ск і л е н е бастапты (Қарақ. ). 2. (Гур. , Маңғ. ) қаға беріс, таса, қалтарыс. Атың үй маңында жоқ, бір к ү м і с к і жерде жүрген шығар, алысқа ұзамас (Гур. , Маңғ. )