күре
1. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Арал; Ақт. , Ойыл; Гур. , Маңғ. ; Қарақ. ; Түрікм. : Красн. , Ашх. , Таш. , Мары; Өзб. , Там. ) есектің жас төлі, қодық. Есекке жүк артқанда к ү р е с і н бос жіберуге болмайды, оны да қоса тіркеп қою керек Қ-орда. , Арал). Анау үйдің к ү р е с і тым нашар екен, өлгелі тұр (Гур. , Маңғ. ). К ү р е с і ілеспеген соң, енесі де ілгері баспай қойды (Түрікм. , Красн. ). Есек к ү р е с і н іздеп ақыра берді (Өзб. , Там. ). 2. (Ауғ. ; Ир. ) есектің бір жастағысы. Бұл сөз парсы тілінде де осы мағынада қолданылады. [Түрікменше күрре (Туркм.-рус. сл.); қарақ. гүрре (Рус.-карак. сл.); ар. күррә құлын (Л. Буд., II, 125)]