күрлеу
11. (Гур. , Маңғ. ) күрілдеу, күркіреу. Ол кезде жазғытұрым болды. Жайық к ү р л е п ағатын еді (Гур. , Маңғ. ). 2. (Гур. , Маңғ. ) дәуірлеу, дүрілдеу. Түрікмендер осы жерлерді мекендеп, бір заманда к ү р л е п тұрған (Гур. , Маңғ. ). Бұл жерге өнегелі өмір үлгісін көрсететін егіншілік ісіне жетік ел қондырсақ к ү р л е г е н өлкеге айналар еді (Х. Есенж., Ақ Жай., 217)
2
Қ-орда. , Арал) ауға балық көп түсу. Аз уақыт балық өте к ү р л е п, ілгері болып тұрды Қ-орда. , Арал)