күсу
1Қ-орда. , Қарм. ) аулақ болу. Мұндай жарамсыз істен к ү с у қажет Қ-орда. , Қарм. )
2
Қ-орда. , Арал; Ақт. , Ырғ. ; Гур. , Маңғ. ) сыру, қабу. Қойдың жабағысын шекпеннің ішіне к ү с е м і з (Ақт. , Ырғ. ). Қой жүнінің талдырмасын шидем қылып к ү с е д і (Гур. , Маңғ. )
3
(Гур. , Маңғ. ; Монғ. ) ұру, соғып салу, сабау. Айтқанға көнбеген соң, әкесі бәлемді оқсатып тұрып к ү с т і-а й дерсің (Гур. , Маңғ. ). Қара түйені қамшымен к ү с і п қап едім, орнынан атып тұрды (Гур. , Маңғ. ). «Малғұн-ау, ертең цагаан сардың бір жаңасы екенін сезесің бе, жоқ па?» деп, қолындағы сыпырғышпен жон арқадан к ү с і п өтті (М. Құрман., 281)
4
Қ-орда. , Арал) сыпырып-сиырып, жиып алу. Саудагер магазиннен арзан затты к ү с і п алады да, қымбатқа сатады Қ-орда. , Арал)
5
(Ақт. , Қараб. ) толып жүру, қаптап жүру. Қойлар Қарабұтақ өзенінің бойында к үс і п жүр (Ақт. , Қараб. )
6
(Гур. , Есб. ; Орал: Орда, Жән.) ұрсу, сөгу. Өзін Мұсаның моласынан қалаға жеткенше к ү с і п едім, бір сыр берген жоқ (Гур. , Есб. ). Ниет Сыбанды жұрт алдында ал келіп к ү с т і, ал келіп к ү с т і деңіз (Орал, Орда)
7
(Шығ.Қаз. , Ү-Н. ) құйып жіберу. – Әй, ананың ұнды ауызға к ү с і п салғаны қалай? (Шығ.Қаз. , Ү-Н. )