Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
малақай
1. (Сем. ; Шығ.Қаз. ; Монғ. ; Көкш. : Щуч. , Еңб. ; Шымк. , Сайр. ) құлақшын. Ол басына м а л а қ а й д ы баса киіп алыпты (Шығ.Қаз. , Ү-Н. ). Колхозшылар аз күннің ішінде 14 пима, 6 м а л а қ а й, т.б. киімдер бермек болды («Лен. жолы», №10, 1942). Газеттен бас алмай отырған Новиковтың м а л а қ а й ы н Қадір көзіне түсіре еңкейтіп қалды (К. Ораз., Жексен, 133). 2. (Қарақ. ) тақия, жеңіл бөрік. М а л а қ а й ы м суға қалқып кетті (Қарақ. ). 3. (Монғ. ) тымақ. Балама м а л а қ а й істеп бердім (Монғ. ). [Монғолша малгай (Рус.-монг. сл., 1982, 419)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: малақай


будет выглядеть так: Что такое малақай