Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
манақай
(Монғ. ) 1. қалқа. М а н а қ а йд ы суыр інінің желке жағына орнатып, күн шықпай ерте тұрып м а н а қ а й ғ а жатады (Монғ. ). 2. қарақшы. Балам, қораның арға шетіне м а н а қ а й орнатып қойчы (Монғ. ). [Монғол тіліндегі мануухай цөзінен пайда болған (Б. Баз., Монғ. қаз. тілі, 188)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: манақай


будет выглядеть так: Что такое манақай