Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
маң дала
(Сем. : Аяг. , Мақ. , Ұрж. ; Жамб. : Шу, Мойын. ; Гур. , Мах. ) елсіз, мидай дала. Олар м а ң д а л а д а жүр (Сем. , Аяг. ). Жүре-жүре м а ң д а л а ғ а кез болыпты (Гур. , Мах. ). Жер сауырын көрді де, Қоныстансаң болар деп, М а ң д а л а, ен су байсалды (Фольк.) Ауылдан шығандай шығып, м а ң д а л а ғ а маңып (қ.) берер еді (Ә. Кекіл., Құс қан., 140)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: маң дала


будет выглядеть так: Что такое маң дала