Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
маңу
1. (Гур. , Маңғ. ) өз бетімен кезу, қаңғу. Ол бала м а ң ы п жүре береді (Гур. , Маңғ. ). Ауылдан шығандай шығып, маң далаға (қ.) м а ң ы п берер еді (Ә. Кекіл., Құс қан., 140). 2. (Қ-орда) түйе малының тоқтамай, бір қалыпты ырғақпен, бір бағытпен жүріс сипаты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: маңу


будет выглядеть так: Что такое маңу