мейіл
(Қост. , Жанг. ; Рес. : Волг. , Орын. ; Қарақ. ; Гур. , Маңғ. ) бейіл. Балам, тамаққа м е й і л і м соқпайды (Қост. , Жанг. ). Қожаның м е й і л і құртқа шабады, көжесінің қатығы жоқ болса да (Рес. , Волг. ). Әрі жат деген іштің тарлығы, бері жат деген м е й і л д і ң барлығы (Гур. , Маңғ. ). Тамаққа м е й л і шаппайды («Соц. Эмба», №25, 1947). Бірақ дәм татып көріп еді, м е й і л і тартып барады (Ә. Кекіл., Үркер, 324). қ. мейін.