мекен
1(Қар. , Шет; Көкш. : Қ-ту , Щуч. , Чкал. , Еңб. ; Рес. , Сарат. ; Орал: Орда, Чап. , Жән., Казт. ; Қост. : Фед. , Семиоз. ; Сем. : Ақс. , Көкп. , Аяг. ) бидайдың топаны, шөп-шары. М е к е н д і малға қаппен тасып береміз (Рес. , Сарат. ). Бидайды тазаламай м е к е н і м е н тартқанда 100 кг болады (Орал, Казт. ). Елді пункттерге жақын жерлерге шөптер мен м е к е н д е р жағылмасын («Екп. жол», 15.06.1958)
2
(Жамб. , Шу) бекем. «Тәуекел түбі жел қайық, өтесің де кетесің», – дегендей белді м е к е н буынып іске кіріселік (Жамб. , Шу). қ. мәкам.