метін
1(Ақт. , Ырғ. ; Қ-орда: Жал. , Қарм. ; Алм. , Кег. ; Өзб. , Там. ) кетпеннен гөрі кішілеу, шот тәрізді құрал. М е т і н м е н көбінесе жердің тоңын шабады (Ақт. , Ырғ. ). Мен м е т і н сұрап келдім (Алм. , Кег. )
2
(Ақт. , Ырғ. ; ҚХР ) қатал, берік. Ол жұмысына қатал, м е т і н екен (Ақт. , Ырғ. )
3
(ҚХР ) асыл затпен суарылған. Садақтың оғының ұшында м е т і н бар екен («Сөз сан.»)