мәйіт
1(Рес. , Волг. ; Орал, Орда; Гур. , Есб. ) бейіт, қабір. Тона можағаштың (қ.) батыс жағында атамыздың м ә й і т і бар (Орал, Орда). М ә й і т бар жерде ауыл жақын (Гур. , Есб. ). Сарматтар м ә й і т т і ң бас жағы мен аяқ жағына сусын құйылған құмыра қоятын болған (Қ. Қар. , Алт. ізд., 101). қ. мейіт.
2
(Қост. , Жанг. ) өлген адамның денесі, сүйегі. М ә й і т деп өлген адамды айтады (Қост. , Жанг. ). Айжан м ә й і т т і үйден шығарып бара жатқанда, шырылдап, зарлап жиналған жұрттың сай-сүйегін сырқыратты (З. Ақыш., Бұршақ.)