мәрт
(Жамб. : Луг. , Мойын. ; Қарақ. , Қоң. ) 1. жомарт. Жігіт те тым м ә р т екен, сөзге келместен тағы бір сом бере салды (О. Даст., Мұра, 170). 2. бірбеткей, қайсар. Сағидолла м ә р т еді, дауылға да қарамай теңізге түсіп жүріп кетті (Қарақ. , Қоң. ). Аш арыстан жүректі, Балуан жолбарыс білекті, Жігіттің м ә р т і мен едім («Ер Тарғын»). қ. март.