мәстемір
1. (Орал: Чап. , Орда, Жымп. ; Қар. , Нұра; Гур. , Маңғ. ; Рес. , Волг. ) шымшуыр, қысқаш. Анау оттан м ә с т е м і р м е н самаурынға от сал (Орал, Орда). Таңертеңгі шай да, баяғы күндердегідей, м ә с т е м і р, табасы сылдырламай, тыныш қайнап келді (Ж. Нәжім., Ақ шағ.). 2. (Орал: Жән., Чап. ) көсеу. Парсының машә «қысқаш» сөзінен шығуы мүмкін (Л. Буд., ІІ, 197). қ. масатемір. 3. (Монғ. ) қақтаған күміс түймешіктерді қысып ұстайтын шағын қысқыш