мәтөк
1. (Түрікм. : Ашх. , Красн. , Таш. ; Гур. , Маңғ. ) кербез. Ол м ә т ө к жігіт (Гур. , Маңғ. ). Әлде м ә т ө к ән сазы ма, әйтеуір бір жіңішке әуенді құбылта созып, өз-өзінен құлшына ысқырынып жүрді (З. Қабд., Өмір ұш., 19). қ. мәтек 1. 2. (Орал, Чап. ) жалқау, жұмысқа селсоқ, бос жүретін адам. Көпшіліктің ішінен м ә т ө к т е р де табылады (Орал, Чап. ). 3. (Рес. : Волг. , Астр. ; Орал, Жән.) бір нәрсеге құмарланған, соған бейімделген адам. Бұл баланың әкесі де, шешесі де м ә т ө к (Рес. , Астр. )