Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г Д Е Ж З И І К Л [М] Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
миқы
1. (Көкш. : Щуч. , Еңб. ; Павл. , Горьк. ; Шығ.Қаз. : Тарб. , Зайс. ) қиқы-жиқы, жұпыны. Ол көп нәрсемен жұмысы жоқ, м и қ ы адам (Көкш. , Еңб. ). Бір м и қ ы адырдың ішіне түсіп, содан жуырда шыға алмады (С. Бег., Уақыт.). 2. (Сем. : Мақ. , Ұрж. ) сорлы, бишара. Мынауың өзі бір м и қ ы адам ғой (Сем. , Ұрж. ). 3. (Жамб. : Мер. , Қорд. , Шу) жаратылысы. Ондағы чалдардың м и қ ы с ы нашар, әңгіме білмейді (Жамб. , Қорд. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: миқы


будет выглядеть так: Что такое миқы