мият
1. (Алм. : Кег. , Жам. ; Жамб. , Луг. ) біреудің сөзін сөйлеу, біреуге болысу. М и я т, м и я т т ы ң түбі ұят (Жамб. , Луг. ). 2. (Қ-орда: Қарм. , Сыр. ) тірек, көмек, жәрдем. М и я т болсаң наданға, ұят іске кез қылар. Жақсының әсіл (қ.) қайраты халқының м и я т беліне (Жамб. , Мер. ). Ер жүрек, елге м и я т батыр қайда? («Кировшы», 1941). Бригадирдің таптырмайтын м и я т ы балалардың өздері (Ә. Қалд., Шаншар атай)