Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын
(Көкш. : Щуч. , Еңб. ) пештің түтін жолы, трубасы. Мен кеше пештің м о йн ы н қалап бітірдім (Көкш. , Еңб. ). Пештің м о й н ы сыңсиды, үнін қосып желменен (С. Сейф., Өлең., 205). Сыртқы мойын – пеш тұрбасының үй төбесінде шығып тұрған бөлегі, мұржа. Ішкі мойын – пеш тұрбасының үй ішіндегі бөлігі. Пештің ішкі м о й н ы әлі салынған жоқ (Көкш. , Щуч. ). қ. мора.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мойын


будет выглядеть так: Что такое мойын