мор
11. (Жамб. : Шу, Луг. , Мойын. , Мер. ; Сем. , Абай; Шығ.Қаз. : Зайс. , Тарб. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. ; Қост. , Жанг. ) ыстық қоз, қоламта. Қисық ағаш түзелер м о р ғ а салып жөндесе (Қост. , Жанг. ). Үйдің ағаштары уықтарын жасағанда, м о р ғ а тығып жұмсартып алатын (Жамб. , Шу). Ақтарды қызылдар жеңген кезде ол бала жігіт еді, үйдегі әкесіне көмектесіп, м о р салып, кереге, уық басысып қана жүретін (М. Мағ., Қиян қыст., 8). 2. (Шығ.Қаз. : Күрш. , Тарб. ) от салып бықсытқан көң. Маса көбейіп кетті, м о р сал (Шығ.Қаз. , Күрш. )
2
(Жамб. , Жам. ; Түрікм. , Таш. ) пештің түтін жолы, мұржасы. М о р д ы тазалап, түтіп шығатын етші (Жамб. , Жам. ).Үстіңгі м о р ы н а н түтін бұрқырап шығып жатыр (Түрікм. , Таш. ). қ. мора.