моржа
1(Ақт. : Ойыл, Ырғ. ; Қарақ. ; Өзб. , Там. ) шамның шынысы, пияласы. Шамның м о р ж а с ы н тазалап қой (Ақт. , Ойыл). Шамның м о р ж а с ы сынды (Ақт. , Ырғ. ). Ол м о р ж а л ы шам жарығында өткір жүзі жарқылдап, шапшаң сермелген балтаны жерге қоя беріп, Есейге көз тоқтатып, таңдана қарады (Ә. Нұрп., Күт. күн., 6). қ. мүрже 2, мүржі 2.
2
(Жамб. : Шу, Мер. , Луг. ; Алм. : Еңб-қаз. , Шел. ; Орал, Жән.; Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ; Рес. , Орын. ; Түрікм. : Таш. , Көнеүр. ; Қарақ. ; Монғ. ; Ауғ. ; Ир. ) пештің түтін жолы, труба, мұржа. М о р ж а ғ а қар толып қапты (Жамб. , Шу). М о р ж а д а н түтін будақтайды (Орал, Жән.). М о р ж а жарылса, екінің бірінде-ақ өрт кетеді (Қарақ. ). Пештің м о р ж а с ы н а н шыққан көк ала түтін тіп-тіке болып аспанға созылып жатыр (Б. Майл., Шығ., ІІІ, 61). қ. мора.