мору
(Қост. , Жанг. ; Алм. : Кег. , Жам. ; Қ-орда: Жал. , Қарм. , Тер. ) шіру, қараю. Ағаштың түбі м о р и бастапты (Қост. , Жанг. ). М о р ы ғ а н ағаш пайдаға аспайды (Алм. , Кег. ). Бау-бақшаның ағашы залалданса, м ор ы п кетеді (Алм. , Жам. ). Істік темірлер үйдің м о р ы п тұрған іргесін, тіреудің түбін..., ауыз үйді, бұрыш-бұрышты түгел тескілеп шықты (Ш. Мұрт., Жұлд. көп., 73)