мүкі
1(Рес. , Орын. ; Ақт. , Шалқ. ; Түрікм. : Ашх. , Таш. , Көнеүр. , Тахта) кем, аз, тапшы. Қоржынды байлаған жібің м ү к і болды (Ақт. , Шалқ. ). Бы бала сөздің м ү к і жерін сұрап жүргені байқалады (Түрікм. ). Қайта-қайта м ү к і қалған жерлерге шеберлер қолы жүгіреді (Ғ. Сл., Заман., 36). Сөз түбірі мү//мүк.
2
Қ-орда. , Арал) мүкіс. Тілі м ү к і адам Қ-орда. , Арал)
3
(Алм. , Гв. ) жөні, ебі, реті. М ү к і с і н тапсаң, сұрағаныңды аларсың (Алм. , Гв. )