Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мүнажат
(Қарақ. ) құдайға сыйыну, тілек тілеу, жақсылық күту. М ұ н а ж а т айтып аллаға, сәждеге басын салады («Қыз жібек»). [Арабтың манун «рақым, мейірім, сый» және жаддун «күш салу, тырысу, еңбек ету» сөздерінен біріккен (Н. Жүн., КД, ІІ, 125)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мүнажат


будет выглядеть так: Что такое мүнажат