Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мұқыл
1(Жамб. : Шу, Мер. , Луг. ) бүкіл, барлық, ылғи. Чімкенттің асты-үстінің бәрі м ұ қ ы л сиқым руы (Жамб. , Шу). Кешке қарай таудан м ұ қ ы л жел соғады. Осында былай м ұ қ ы л жайылым (Жамб. , Мер. ). қ. мұқылым.
2
1. (Сем. : Абай, Шұб. , Ақс. , Көкп. ) тоқал, мүйізсіз. Алдымыздағы м ұ қ ы л сиыр біздің фермадан (Сем. , Көкп. ). Ол белін жаза алмай, өзі кескен қарағайдың м ұ қ ы л түбіріне отыра кетті (Ә. Нұрп., Күт. күн., 70)
3
(Қост. , Об. ) топас. М ұ қ ы л адам (Қост. , Об. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мұқыл


будет выглядеть так: Что такое мұқыл