мұрап
1(Алм. , Жам. ; Қ-орда; Қарақ. ) судың иесі. Суды басқарушы. Суды м ұ р а пт а н сұрамаса болмайды Қ-орда. , Қарм. ). Әкең м ұ р а п болғанмен, жерің ой болсын (Мақал; Қарақ. ). Сізді жұрт әрі парторг, әрі м ұ р а п болды, балық та емес, ет те емес, шырақ болды дейді («Күрішші», №121, 1942). Қызметі су м ұ р а б ы болғандықтан, мақтаға құлаған судың беті алды жайылмауын бақылап түнде жүру ақсақалдың көп жылғы әдеті болатын (Ж. Еділб., Тергеуші)
2
(Қост. , Жанг. ) шығырдың өгізін айдаушы, шығыр иесі. Әбдіресіл м ұ р а п т ы ң тарысы жақсы шығыпты (Қост. , Жанг. )