мық
(Қ-орда: Шиелі, Сыр. , Жал. , Қарм. , Арал; Жамб. , Шу; Сем. : Ақс. , Көкп. ; Қарақ. ; Түрікм. , Небид. ; Қост. : Торғ. , Жітіқ. , Жанг. ; Шымк. , Мақт. ; Рес. , Орын. , Ауғ. ; Ир. ) басы жалпақтау келген ұсақ шеге. М ы қ т ы етіктің, кебістің тақасына қағады (Рес. , Орын. ). М ы қ қаққан етіктің өкшесі берік болады Қ-орда. , Сыр. ). Есік шегелеуге м ы қ керек (Сем. , Көкп. ). Колхоз бастығының не істеп жүргенін білмеймін әлі м ы қ жоқ (Шымк. , Мақт. ). М ы қ – қоқан арба доңғалағының табанына қағылатын доғал басты шеге (Қарақ. ). Жақын жердегі қалалардың сататын м ы ғ ы таусылды, м ы қ даярласын (Ы. Алтын., Таңд. шығ., 101). [Парсыша мих (Н. Оңд., ПҚТС, 1974)]