пада
1(Шымк. : Мақт. , Түлк. ; Өзб. , Ташк. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. ) табын, бір топ мал (бағудағы көп сиыр). Сиырдың бәрі п а д а д а. П а д а келді (Шымк. , Түлк. ). Алты айға толысымен еркек, ұрғашысын өз алдына бөліп п а д а ғ а жіберемін («К-з жолы», 3.03.1954). Тышқақ тана п а д а н ы былғайды (Өзб. , Ташк. ). қ. бада.
2
(Қарақ. ; Өзб. , Ташк. ) шыбынның жиналған, құжынаған тобы. Шыбын біткен п а д а боп қапты ғой (Қарақ. )