пая
1. (Алм. , Кег. ; Талд. ; Жамб. : Жам. , Шу; Қ-орда: Жал. , Қаз. , Қарм. , Сыр. ; Шымк. , Сайр. ; Ауғ. ; Ир. ) бидайдың, тарының, жүгерінің комбайнмен жинағаннан кейінгі қалдығы, сабағы. П а я н ы бөлек жиып, қыста мал жаямыз (Алм. , Кег. ). Жақсы шыққан бидайдың п а я с ы толық болады (Талд. ). Жинау кезінде п а я биік қалдырылған болса оны шөп машинасымен шауып алу қажет («Сов. шек.», 1955, №58). П а я ғ а мал жайылса, тез оңалады. П а я мал жайылымына таптырмайтын жайылым Қ-орда. , Жал. ). 2. (Түрікм. : Таш. , Көнеүр. , Тахта, Мары, Байр. , Тедж. ) мақтаның негізгі сабағы. 3. (Қарақ. ; Ауғ. ; Ир. ) мақтаның, бидайдың сабағы. қ. пақал.