сабан
1(Ақт. : Ойыл, Тем. , Ырғ. ; Гур. : Есб. , Маңғ. ; Қ-орда, Арал; Қост. , Жанг. ; Рес. , Орын. ; Түрікм. : Ашх. , Таш. , Мары, Красн. ) соқа. С аб а н м е н жер айдаймыз (Ақт. , Ырғ. ). С а б а н м е н айналасын жыртып таста (Гур. , Есб. ). С а б а н айдауға шықтық (Қост. , Жанг. ). Қазақтар с а б а н д ы берегіректе біліп бастады (Түрікм. , Таш. ). Ағаш с а б а н н ы ң түрені үлкен болады (Орын. , Бөр. ). Бұл колхоз сентябрьдің 10-нан 16-на дейін 5 с а б а н м е н тек қана 4 гектар жер жыртты («Соц. ауыл», №68, 1940). С а б а н д ы 10 апрельден бастап жүргізіп, 15 апрель күні планды 172 га етіп артығымен орындады («К-з жолы», №32, 1939). С а б а н д а р ы м ы з бен тырмаларымызды сақадай сай етіп қойдық (Қ. Қар. , Алт. ізд., 252). [Сабан ұшында темір бар соқа (М. Қашқ., І, 382), сабан темір соқа, сабан егістік жер (СС, 294). Түрікше тат. соқа (Л. Буд. І, 695); баш. һабан; ноғ. сабан; құм. сабан; бурят. саваон (Ә. Нұрм., Жер. тіл ерекш. төрк., 99)]
2
(Орал, Орда) сабағы қатты шөптен қалған қиқым. Мал қатты шөпті жегенде с а б а н көп қалады. Оны отын қылуға да болады (Орал, Орда)