Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сақау
1(Сем. : Абай, Шұб. ; Шығ.Қаз. , Ү-Н. ; Тау., Қош. ) сөйлей де, ести де алмайтын кемтар адам. Мынау бала с а қ а у екен (Тау., Қош. )
2
(Алм. , Жам. ; Павл. , Ерт. ; Рес. , Сарат. ) жылқы төлінің (құлыны) тамағы, алқымы ісіп ауыруы. Кер биенің құлыны с а қ а у болыпты (Павл. , Ерт. )... құлын-тайдың ноғаласын, с а қ а у ы н, бұзаудың қылауын, қос кіндігін, қойдың көнтақасын емдейді (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 344)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сақау


будет выглядеть так: Что такое сақау