самал
1(Жамб. : Мер. , Луг. , Шу; Қ-орда: Арал, Сыр. ) адам денесінде болатын ауру. С а м а л м е н ауырғанда мұрынның іші құрғап іседі де, қызарып кетеді (Жамб. , Луг. ). Мұрынға с а м а л түсіп берекені алып тұр Қ-орда. , Сыр. )
2
(Қост. , Жанг. ) жынды, делқұлы. Мынаның өзі барып тұрған с а м а л екен (Қост. , Жанг. )
3
(Гур. , Тең. ; Рес. , Астр. ) мұз оятын құрал (сүймен). Біздің балықшылар үкіні с ам а л м е н қазды. С а м а л с ы з үкі қазу өте қиын болады (Гур. , Тең. )