сандал
11. (Орал, Жән.) ағаш жарғанда астына салатын томар. С а н д а л болса, ағаш жаруға жақсы болар еді (Орал, Жән.). 2. (Шымк. , Мақт. ) ағаштан жасалған шоқ салатын ыдыс. С а н д а л жүрген жерде кісі тоңа ма (Шымк. , Мақт. ). [Сарык. сандун ұстаның темір соғатын төсі (Т. Пах., Сарык.-рус. сл., 1971); монғ. сандал орындық (Монғ. -қаз. сөз., 1954); пар. сәндан ұстаның темір соғатын төсі (Пер.-рус. сл., II, 1983, 60); ар. синдал (Ар.-рус. сл., I, 1970, 474)]
2
(Шымк. , Түркіс. ) үйдің ортасын шұқырлау етіп төрт бұрыштап қазып, шоқтың күліне салып жылытатын орын. Сандалға аяғыңды салып отыр (Шымк. , Түркіс. )
3
(Шымк. , Түркіс. ) мұржасы еденнің астынан өтетін ошақ