сардар
1. (Сем. : Абай, Көкп. , Ақс. ; Павл. , Ерт. ) қолбасы, әскер басы. Ахмет деген үлкен с а р д а р болған (Сем. , Абай). Әйтпесе тергеп-тексере, с а р д а р м е н аз жолдас болғаным жоқ (А. Нұрм. Құл. аж., 36). 2. (Гур. , Маңғ. ) ерте-кездегі алым-салық жинайтын әкім. Иса болыс болғанша, өткен ғасырдың 70 жылдарына дейін с а р д а р болып келді (Гур. , Маңғ. ). [Парсыша сәрдар қолбасшы, әскер басы; командир (Пер.-рус. сл., II, 1983, 34). Сөз түбірі парсының «сәр» сөзі, негізгі мағынасы-бас (осы сөздік, 26); ар. сар басты, сардар бас қолбасшы (Ар.-рус. сл., І, 1970, 442)]