саржа
1Қ-орда. , Арал; Ақт. , Ырғ. ; Орал, Жән.; Қост. , Об. ) садақ. Ерте кезде батырлар қолына с а р ж а ұстаған (Ақт. , Ырғ. ). С а р ж а м е н ерте кезде нысанадағы тиынды ататын (Қост. , Об. ). Махамбет батыр с а р ж а тартуға өте шебер болулы (Орал, Жән.)
2
(Көкш. , Қ-ту ) өртенген жерге келесі жылы шыққан шөп. Өзен адырына да, көштің басқы легі-с а р ж а жақ сияқты (М. Мағ., Алас., 41)
3
(Түрікм. : Таш. , Тедж. ) салпаң құйрық қой сарық