сене
(Орал: Казт. , Жән., Чап. , Жымп. ; Гур. : Мақат, Маңғ. ; Рес. , Сарат. ) кіре берістегі бөлме, ауыз үй. Шайды с е н е г е ішейік (Орал, Казт. ). Біз бүгінше с е н е г е бола тұрайық, қонақ балаларға арғы үйге сал (Гур. , Мақат). Жамал шелектерін с е н е г е қойып үлгергенше Маржан асығып үйге кіріп кеткенді («Окт. туы», 20.08.1958). Қармаланып шалбарын тауып киді де, сүріне қабына ауыз үйге, одан с е н е г е шықты (Қ. Қар. , Алт. ізд., 328). Қозыларына жылы орын болмағандақтан суық с е н е д е тұр («Екп. жол», 1939, №17). Шелекті с е н е г е апарып қой (Рес. , Сарат. ). қ. сенек 2.