Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
септеу
1. (Жамб. , Шу) жинау, құрау, ұйымдастыру. Аттың жақсысы артынан қуған ат жетпейді, жігіттің жақсысы кеткен елін с е п т е й д і (Жамб. , Шу). 2. (Гур. , Есб. ) қоршау. Қашуға болмайды, айнала с е п т е п тұрады (Гур. , Есб. ). 3. Қ-орда. , Сыр. ) жамау. Бір ай бойы ескі ауларын жамап-жасқап сетінеген көзін с е п т е д і (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 273)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: септеу


будет выглядеть так: Что такое септеу