сес
1(Гур. : Маңғ. , Есб. , Шевч. ; Түрікм. : Красн. , Небид. , Жеб. , Құмд., Ашх. , Гяу. , Тедж. , Таш. , Көнеүр. ; Қарақ. ) дыбыс, үн, дауыс, хабар. Осыдан бір жұма бұрын теңізге шыққан балықшылардан әлі күнге с е с жоқ (Гур. , Маңғ. ). Түнде тоғай жақтан қатты бір с е с шықты (Гур. , Есб. ). Бір адамда с е с жоқ, бәрі тыңдап отыр (Гур. , Шевч. ). Жақсы ұйықтап жатыр еді, сенің с е с і ң н е н оянды (Түрікм. , Ашх. ). Ешкіні жоғалды ма деп қарап жүрсе, ешкіден әлсіреген с е с шыққан («Жұм-шы», 24.11.1944). ...Біржан сыртына с е с шығармай тына қалды (Ә. Нұрп., Сең, 246). [Түрікменше сес (Рус.-туркм. сл., 1956); қарақ. сес (Рус.-карак. сл., 1967); түр., әзірб. сэсь дауыс, үн (Л. Буд., 1, 628); чув. сас (Чув.-рус. сл., 1985); өзб. сас (Узб.-рус. сл., 1959)
2
(Алм. , Қарат. ; Қарақ. ) әдемі, жақсы. Костюмің тіптен с е с екен (Алм. , Қарат. )
3
(Гур. , Маңғ. ) ауру. Тісінің с е с і бар (Гур. , Маңғ. )