сәл
1(Гур. , Маңғ. ; Алм. , Жам. ) нашар, шамалы. С ә л ғана зат екен (Гур. , Маңғ. ). Сенің айтқан кісің с ә л адам екен ғой (Алм. , Жам. )
2
1. (Алм. : Еңб-қаз. , Жам. ) аз, аздау. Сорпаны с ә л д е у құй, көп ішпеймін (Алм. , Жам. ). 2. (Алм. , Жам. ) дұрыс болмау. Біреудің тауығын өлтіруің с ә л болмаған екен (Алм. , Жам. ). [Сарык. сәл көп емес, аз (Т. Пах., Сарык.-рус. сл., 1971)]
3
(Гур. , Маңғ. ) жақын. С ә л жер (Гур. , Маңғ. ). – Тірі ме екен, с ә л деуші еді апайым?.. (Х. Ерғ., Сенің өз., 49)