Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сәулім
(Қар. : Ж.арқа , Шет) бой жеткен қыз. Орта дәрежелі мектепті биыл бітіріп, көңілін бір демдеген, бұрын көрмеген нағашы жұртын көрем деп жүрегі лүпілдеген с ә у л і м тоты құстай түрленді (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 379). Жігіттер мен с ә у л і м д е р араласа отырды... «хан жақсы ма?»-дан кейін ... «орамал тастамақ» ойнап, с ә у л і м д е р, жігіттер орамал тастасып ауыздарының дәмін алысты (С. Сейф., Шығ., ІВ, 175)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сәулім


будет выглядеть так: Что такое сәулім