сіле
1(Гур. , Маңғ. ; Қарақ. ) жұқа ақ мата, дәке. Жараны орауға бір с і л е іздеп таптым (Гур. , Маңғ. ). 2. (Гур. , Маңғ. ) сәлде. Молдалар басына с і л е орайды (Гур. , Маңғ. )
2
(Гур. , Маңғ. ) қарғыс. Халықтың с іл е с і н ала көрме (Гур. , Маңғ. ). Арғы атаң – хан Нұралы, әкең – Есім, Ақсұңқар алған аңын тірі жесін, Алшайып ат үстіне мінгеннен соң, Халқымның ала көрме көп с і л е с і н (Абыл ақын). Апыр-ай, біреудің с і л е с і н е қалған жоқпыз ба? (Ә. Кекіл., Құс қан., 259)