собалақ
1. (Ақт. , Ойыл; Қост. , Жанг. ; Орал: Чап. , Жымп. ; Гур. : Маңғ. , Шевч. ; Түрікм. : Красн. , Небид. ) күлге, шоққа пісірілген жұқа нан. Бала күнімізде отқа с о б а л а қ көміп жеуді қызық көруші едік (Ақт. , Ойыл). Бүгінгі балалар с о б а л а қ қ а қараушы ма еді? (Қост. , Жанг. ). С о б а л а ғ ы ң д а күл көп қой? (Гур. , Шевч. ). Табадан асып қалған қамырдан қоламтаға көміп с о б а л а қ пісіреміз (Түрікм. , Красн. ). 2. (Көкш. : Щуч. , Еңб. ; Павл. , Ерт. ) иленген нанның, қамырдың үзіндісі. Айнакүл бүгін үш с о б а л а қ қамыр иеледі. Тіліміздегі -лақ қосымшасы көмегімен «собалақ нан» сөзі туған деуге болады. Ал соба түбірінің біздегі «пеш» мағынасын беретінін мынадан білеміз: баш. сыуал; түрік, қырым тат. соба