суағаш
1. (Түрікм. : Красн. , Небид. , Жеб. , Ашх. , Гяу. , Анн. ) иін жіппен (қ.) бірге қолданылатын құрал. Шелектерді адам денесіне соқтырмау үшін, параллелограм түрінде жасалған ағаш. Су тасушы осы ағаштың ортасында болады да, иін жіпті иығына салып су тасиды. Құдық алыстау болған соң, суды с уа ғ а ш п е н тасимыз (Түрікм. , Красн). 2. (Гур. : Маңғ. , Шевч. , Есб. ; Орал: Казт. , Орда) иін ағаш. С у а ғ а ш ы ң д ы бере тұршы (Гур. , Есб. ). Зауренің с у а ғ а ш ы н сұрап келші (Орал, Казт. ). Қарашаш еңкейіп екі шелегін с у а ғ а ш қ а сала бергенде ту сыртынан біреу: «қарындас, тоқтай тұрыңыз» деп қалды (Ж. Нәжім., Ақ шағ., 143)