суыру
(Шымк. , Түлк. ; Жамб. : Мер. , Қорд. , Шу, Жуа. , Мойын. ; Ақт. : Ырғ. , Қараб. , Жұр. ; Гур. , Маңғ. ; Сем. : Абай, Шұб. ; Түрікм. , Таш. ) астықты желге ұшырып тазалау, қызылдау. Бидайды с у ы р ы п жатыр (Шымк. , Түлк. ). Азғана бидай қалды, с у ы р ы п тастайық (Жамб. , Шу). Қырмандағы астықты с у ы р ы п, тазалап жөнелтеді (Ақт. , Қараб. ). Үюлі тұрған егінді күрекпен желге с у ы р а м ы з (Гур. , Маңғ. ). Олар бүгін бидай с у ы р а т ы н болып келісті (Сем. , Шұб. ). Үйге шөп-шарымен келген бидайды с у ы р ы п, үлкен қаптарға қаптап, ағаш үйге жиып қойдық (Түрікм. , Таш. ). 2. (Гур. , Есб. ) алу, босатып алу. Біз ауды ерте тұрып с у ы р а м ы з (Гур. , Есб. ). 3. Қ-орда. , Арал) жел тұрып, жер топырағын шаңдату, топырақ борау. Бүгін жел қатты болды ғой, топырақ қатты с у ы р д ы ғой Қ-орда. , Арал). [Ертедегі түркі сөздіктерінде: савур жел соғу, үрлеу (А. Бор., ЛСТ, 257); өзб. совурмо желге ұшырып тазалау (Узб.-рус. сл., 1959)]