сүмек
1(Түрікм. : Гяу. , Тедж. , Байр. , Көнеүр. , Таш. ; Қарақ. ) сүмелек, сүйкімсіз, сұмырай. Ел кезген с ү м е к адамнан не сұрайсыңыз (Түрікм. , Көнеүр. ). [Түрікменше сүммек еңкейіп кіру (Туркм.-рус. сл., 1940); қарақ. сүмек жігерсіз, жасық адам (Карак.-рус. сл., 1958); хак. сүмелгі: 1) залым, қу; 2) өтірікші (Хак.-рус. сл., 1953)]
2
(Гур. , Маңғ. ) күл шығаратын құрал. С ү м е к п е н күл шығару керек еді (Гур. , Маңғ. )
3
(Гур. , Есб. ) ұзын, биік. Айдынғали екі иығына екі кісі мінгендей, с ү м е к т е у қара жігіт болатұғын (Гур. , Есб. )