сұңғұла
11. (Шымк. : Сайр. , Түлк. ; Жамб. : Мер. , Шу, Луг. ) егіс арасына шығатын арам шөп. Кеше с ұ ң ғ ұ л а жұлуға мектеп балалары шығарылды (Шымк. , Сайр. ). С ұ ңғ ұ л а шықса, өсімдіктерді өлтіріп жібереді (Жамб. , Шу)
2
(Жамб. : Мер. , Қорд. , Шу; Алм. : Шел. , Еңб-қаз. , Гв. ) көп білетін, әр нәрседен хабары бар адам. Әкем с ұ ң ғ ұ л а еді, көп әңгімені со кісіден естідім (Жамб. , Мер. ). Маңдайда көзі болмаса да көкірегінде көрген көзі бар, с ұ ң ғ ұ л а шешен, жырау еді ғой (Ғ. Сл., Домб. , 14). [Маньчжур тілінде суңгэн ақылды (ССТМЯ, II)]