Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыпыт
1. (Орал, Орда) сыйпат. Ұлжанның с ы п ы т ы келісімсіз болғанмен, істің тетігін біледі (Орал, Орда). 2. (Қост. , Жанг. ; Қар. , Қарқ. ) түр, сиық, кейіп. Көк аттың осы күні с ы п ы т ы кетіп жүр (Қост. , Жанг. ). Құрмағырдың с ы п ы т ы келіспей тұр екен. С ы п ы т ы келіспеген нәрседен қорқамын (Қар. , Қарқ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыпыт


будет выглядеть так: Что такое сыпыт