сырғауыл
1(Көкш. : Қ-ту , Еңб. ; Сем. : Көкп. , Ақс. , Абай, Шұб. ; Павл. , Ерт. ; Қост. , Жанг. ; Рес. , Орын. ) қарыға, арқалық, мәтке үстіне салатын жіңішке мәтке ағаш. Мәткенің (қ.) үстіне салатын с ы р ғ а у ы л жетпей отыр (Көкш. , Қ-ту ). С ы р ғ а у ы л мойын, сары жеңгей келді ме? (Сем. , Көкп. ). С ы рғ а у ы л д ы үйдің төбесіне салады (Павл. , Ерт. ). Сымбат, сенде арбаға қанат боларлықтай с ы р ғ а у ы л жоқ па? (Қост. , Жанг. ). Төбедегі арқалық, с ы р ғ а у ы л, шырпылардың арасына жұмарлақтап жүн, қыл тыға беріпті (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 253)
2
(Алм. : Кег. , Шел. ) сүйреткі құрал. С ы р ғ а у ы л м е н шөмеле тартады (Алм. , Кег. )
3
(Қар. , Шет) биік. Омардың еккен ағашы үйде с ы р ғ а у ы л (Қар. , Шет)