сырқынды
(Сем. , Абай) айлакер, қу, залым. Ол барып тұрған с ы р қ ы н д ы кісі (Сем. , Абай). Астыртын жамандасуға айлакес, с ы р қ ы н д ы болғанмен, мынадай үлкен әділ қазының алдында, ашық шындыққа бара алмайтын (М. Әу., Абай жолы, 386). Бұларды түн бойы сарсаңға салған адамдар сондай жеке-дара с ы р қ ы н д ы л а р (Р. Райым, Жап. жаңғ., 174)